Interseks, lub obojnactwo jest ogólnym terminem stosowanym w przypadkach, gdy osoba rodzi się z anatomią rozrodczą lub seksualną, która nie wydaje się pasować do typowych definicji kobiety lub mężczyzny.
Dawne określenie osoby interseksualnej brzmiało „hermafrodyta”, ale obecnie uważa się ją za obraźliwą. Jest to stan biologiczny, a nie stan, w którym osoba czuje się, jakby urodziła się z niewłaściwej płci, jak często zgłaszają obojniacy.
Wariacje
Szanse na urodzenie dziecka z nietypowymi narządami płciowymi wynoszą 1 na 1500 do 2000, a interseksja przedstawia się na wiele różnych sposobów.
Istnieje kilka rodzajów obojnactwa. Czasami wygląd narządów płciowych dzieci nie jest jednoznaczny – genitalia, na przykład penis, który jest znacznie mniejszy niż ujęto to w normach i może być mylony z łechtaczką.
Innym przypadkiem jest stan chromosomowy, który objawia się dopiero po okresie dojrzewania, kiedy to wychodzi na jaw, iż pewne hormony po prostu nie są produkowane przez ciało.
Na przykład dziecko może urodzić się genetycznie płci męskiej z jednym chromosomem X i jednym Y, ale ponieważ jego ciało nie jest w stanie reagować na niektóre męskie hormony płciowe (zwane androgenami), może mieć głównie cechy płciowe kobiet lub zarówno płci męski, jak i żeński rozwój seksualny.
Zgodnie z zaleceniami lekarza niektórzy rodzice decydują się na zabiegi chirurgiczne tuż po urodzeniu. Naprawianie w okresie niemowlęcym ma oszczędzić dziecku nadmiernego stresu w okresie dojrzewania (który i tak jest już stresujący).
Jednak eksperci już teraz nie zalecają operacji na dziecku, dopóki to nie ustali własnej tożsamości płciowej. Opowiadają się jednak za przypisaniem dziecku płci w chwili urodzenia: „W przypadku osób interseksualnych lekarze i rodzice muszą uznać, że przypisywanie płci niemowlętom ze stanem interseksualnym jako chłopca lub dziewczynki, tak jak w przypadku każdego niemowlęcia, jest wstępne.
Każde dziecko – bez względu na płeć – może zadecydować w późniejszym życiu, że otrzymało niewłaściwe przypisanie płci; ale dzieci z niektórymi stanami interseksualnymi mają znacznie wyższy odsetek zmian płci niż w populacji ogólnej, z leczeniem lub bez ”.
Zalecenia dotyczące opieki
Jeżeli pacjent zapoznał się ze wszystkimi informacjami i zaleceniami, jak też możliwym ryzykiem związanym z zabiegiem chirurgicznym i postanawia się jemu poddać, absolutnie powinien to zrobić. Jednak bardziej selektywne, nie zagrażające życiu operacje na dzieciach, które nie mają możliwości zrozumienia i wyrażenia zgody, są dużo bardziej problematyczne.
Lekarze zachęcają rodziców do wstrzymania się z operacją, dopóki dziecko nie będzie mogło wziąć udziału w tym procesie. Rodzice muszą szanować autonomię cielesną dziecka. W przeciwnym razie prawdopodobnie będą żałować swoich decyzji, gdy ich dziecko dowie się, co zostało zrobione z jego ciałem.
Specjaliści zachęcają osoby interseksualne i ich rodziny do szukania wzajemnego wsparcia. Obojnactwo to naturalna odmiana płci. Lekarze powinni połączyć rodziców dzieci interseksualnych z innymi rodzicami i dorosłymi osobami interseksualnymi.
Dzięki wsparciu rówieśników rodzice dowiedzą się, że zawsze najlepiej jest unikać podejmowania przez ich dziecko niepotrzebnych i nieodwracalnych decyzji. Dzieciom interseksualnym niezwykle potrzebna jest pomoc psychologiczna, dlatego często zaleca się prowadzenie takiego dziecko na terapię.
Jeśli jesteś rodzicem dziecka interseksualnego, najlepszym sposobem na zrobienie kroku naprzód przed podjęciem jakichkolwiek decyzji dotyczących płci dziecka jest kształcenie się w jak największym stopniu i nawiązanie kontaktu z innymi osobami i organizacjami, które opowiadają się za nimi.
